Ιωσηφίνα Κοσμά
Τα πάντα ξεκινούν
με ένα όραμα
Η διαδικασία
της δημιουργίας
Ο πηλός και εγώ
Η δουλειά μου με τον πηλό σχετίζεται, πάντα, με τη ροή μιας καμπύλης ή μιας κοιλότητας πάνω στην οποία το μάτι του θεατή γλιστράει συνεχώς. Αν και εμπνέομαι από τη φύση, δεν με ενδιαφέρει η ρεαλιστική απεικόνιση ενός φυσικού αντικειμένου.
Μετά από 25 χρόνια συνεχούς δημιουργίας με τον πηλό, συνειδητοποιώ ολοένα και περισσότερο την σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον τρόπο με τον οποίο αγγίζουμε το υλικό, στον τρόπο που κινούμαστε την ώρα που δουλεύουμε και το πώς αυτό αποτυπώνεται στην αισθητική ποιότητα του έργου που παράγουμε. Με κάθε άγγιγμα, ο πηλός καταγράφει και μεταφέρει την ποιότητα της κίνησης και των συναισθημάτων κάθε στιγμή της δημιουργίας. Μέσα από αυτή την σύμπραξη υλικού και καλλιτέχνη η δημιουργία γίνεται μια συνεχής πρόκληση προκειμένου να ‘βγάλει’ ο καθένας από εμάς αυτό που έχει μέσα του. Μία δική του μοναδική προσέγγιση στον κόσμο και τη ζωή.
Στην πορεία της δημιουργίας, κάποιες φόρμες εξελίσσονται σε σχήματα πιο εξωστρεφή και δυναμικά, αποκτούν περισσότερη κίνηση και ξεδιπλώνονται στο χώρο. Άλλες πάλι φόρμες παραμένουν πιο στατικές, εσωκλείοντας όμως μία δύναμη και μία αρμονία μέσα στη δωρικότητά τους.
Δημιουργώντας, οι δημιουργίες μου με οδηγούν και εγώ ‘παρακολουθώ’ αυτό το πάρε-δώσε και από καθοδηγήτρια αφήνομαι να οδηγηθώ….
Βιογραφικό
Η Ιωσηφίνα Κοσμά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968. Η απόφασή της να ασχοληθεί με την τέχνη της κεραμικής οφείλεται στην έλξη που αισθάνθηκε από την πρώτη στιγμή που ήρθε σε επαφή με τον πηλό σε πολύ νεαρή ηλικία.
Αποφοίτησε από τη σχολή Μωραΐτη και σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο μέχρι το 1993. Οι μεταπτυχιακές σπουδές στο Middlesex University του Λονδίνου επισφραγίζονται με έπαινο στην κεραμική το 1997. Το 1999 δημιουργεί το πρώτο της στούντιο κι αρχίζει να ασχολείται ουσιαστικά με την κεραμική και ταυτόχρονα με την διδασκαλία της. Το 2017 έγινε μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Κεραμικής IAC. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Εκθέσεις & συμπόσια
Γκαλερί Genesis 2018
Στη τρίτη ατομική έκθεση παρουσιάζεται η νέα ενότητα έργων με ονομασία «Ροές». Πρόκειται για μια σειρά από αφηρημένες μορφές οι οποίες έχουν μια εξελικτική σχέση με τα ανθρωπόμορφα γλυπτά των παλαιότερων συλλογών.
Είναι οργανικές, φόρμες που “παγιδεύουν” την αίσθηση της οντότητας, και αποπνέουν πληρότητα και αρμονία. Ανάλογα με την συνεχώς μεταβαλλόμενη οπτική γωνία, άλλοτε υποδέχονται και φιλοξενούν, άλλοτε αποβάλλουν, απορροφούν και εξαφανίζουν.
“Η πρώτη δυσκολία που θα συναντήσει κανείς, αντικρίζοντας την καινούρια δουλειά της Ιωσηφίνας Κοσμά, είναι η απόπειρα να την ταξινομήσει και να την περιγράψει εκ των υστέρων σε τρίτους.
Βουτώντας σε σύμπαντα ωχρής άμμου και λευκής προαιώνιας ύλης, οι πήλινες αφαιρετικές φόρμες της ψελλίζουν την πρωτογένεια της μορφής, υπενθυμίζοντας μια φαεινή φράση της Margaret Atwood: «Τα είδη δεν είναι ερμητικά κλεισμένα κουτιά. Το περιεχόμενό τους ρέει προς τα πίσω και προς τα εμπρός σαν το κύμα, διασχίζοντας τα διαγραμμισμένα όρια εξακολουθητικά».
Ίρις Κρητικού, επιμελήτρια
Ερμουπόλεια 2006
Στη δεύτερη ατομική έκθεση οι γυναικείες μορφές είναι διαφορετικές. Έχοντας ως αφετηρία το γυναικείο σώμα ξεφεύγουν από την ρεαλιστική απόδοση των ανθρώπινων αναλογιών και εστιάζουν στην αρμονική σύνθεση των όγκων, με τις κινήσεις τους και τις στάσεις τους να εξελίσσονται προς όφελος της γλυπτικής σύνθεσης.
«Στην δεύτερη ατομική της έκθεση η Ιωσηφίνα φέρνει τις γυναίκες της να κατακτήσουν την Σύρο. Πληθωρικές και στρογγυλές, δυναμικές, ελευθερωμένες σε στάσεις που συχνά υπερβαίνουν την λογική, οι φιγούρες της αναδεικνύονται σε σύμβολα που μακριά από κάθε ακαδημαϊκή απεικόνιση δείχνουν με σαφήνεια την ευχέρεια «της μητέρας τους» να παίζει με τον πηλό και να δημιουργεί ότι η φαντασία της υπαγορεύει»
Μάρω Κερασιώτη, κεραμίστρια
Γκαλερί Σκουφά: 2001
Η πρώτη ατομική έκθεση περιλαμβάνει γυναικείες φιγούρες που εστιάζουν στα χαρακτηριστικά της γυναικείας φύσης που συνδέονται με τη γονιμότητα, την θαλπωρή, την δύναμη. Έργα που απεικονίζουν ολόκληρες φιγούρες σε άνετες, καθημερινές στάσεις, που μεταφέρουν μια αίσθηση συνειδητής αυτοπεποίθησης και ενδυναμωμένης υπερηφάνειας για το γυμνό γυναικείο σώμα.
«Τις γυμνές φιγούρες της Ιωσηφίνας τις χαρακτηρίζει η πλαστικότητα, η λιτότητα σαν αποτέλεσμα της διάθεσης για απλοποίηση της φόρμας και η συνθετική προσπάθεια διευθέτησης των αξόνων, επάνω στους οποίους χτίζει, σε σχέση με τις ογκηρές και γεμάτες παλμό φόρμες της. Οι καμπύλες και περίοπτες επιφάνειες διαδέχονται η μια την άλλη και δένουν μεταξύ τους με ένα τρόπο μοναδικό, αφήνοντας το φως να κυλήσει ομαλά κάτι που αποτελεί ένα δύσκολο τομέα στην γλυπτική έρευνα. Το σχέδιο της και η ανάλυση της φόρμας της έχουν την ανάλογη πυκνότητα με το μέγεθος της σύνθεσης που καταπιάνεται.»
Γιώργος Γεωργιάδης, γλύπτης
ΣΥΜΠΟΣΙΑ
Από το 2004 έως το 2016 η Ιωσηφίνα Κοσμά συμμετέχει σε διεθνή συμπόσια, στην Κίνα, στην Ινδία, στην Ιαπωνία και στην Τουρκία. Στο πλαίσιο των συμποσίων αυτών, δίνει διαλέξεις παρουσιάζοντας την πορεία της προσωπικής της δουλειάς και θέματα σχετικά με την κεραμική τέχνη και την χώρα της. Παράλληλα, τα έργα που δημιουργεί εκεί παρουσιάζονται ανάμεσα σε δημιουργίες καλλιτεχνών κύρους.
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
- 2010 | 49η Πανελλήνια έκθεση κεραμικής |Μαρούσι |Β’ Έπαινο
- 2010 | Διεθνής Διαγωνισμός |Qingdao,Κίνα |Χρυσό Βραβείο
- 2021 |59η Πανελλήνια έκθεση κεραμικής |Μαρούσι |1ο βραβείο
